Φτάσαμε όπως ήταν προγραμματισμένο, αρκετά νωρίς στο Δουβλίνο. Με την είσοδο στην πόλη, οδηγώντας δίπλα στον ποταμό Liffey στον R148, καταλαβαίνει κανείς ότι έπεται ενδιαφέρουσα συνέχεια. Είχα κλείσει ξενοδοχείο εντελώς κεντρικά με κλειστό πάρκινγκ για τη μοτοσυκλέτα. Νωρίς το μεσημέρι ήμασταν ήδη στους δρόμους του Δουβλίνου πεζοί. Ωραιότατη αρχιτεκτονική, με κτίρια του 18ου αιώνα, ωραίες πλατείες, αρμονικές γέφυρες με μεσαιωνικό παρελθόν. Οι pub του Δουβλίνου αποτελούν αυτόνομο κεφάλαιο σε συνδυασμό των μοναδικών ουίσκι και της εξαιρετικής μπίρας Γκίνες.
Επισκεπτόμαστε τον ναό των pub, το διεθνώς γνωστό Temple Bar
Χαμός από κόσμο μέρα μεσημέρι. Κοιτάω τον τοίχο πίσω από την μπάρα και με εντυπωσιάζει η ποικιλία από brands που δε γνώριζα καν. Μπίρες και ουίσκι για κάθε γούστο σε ένα περιβάλλον 100% αυθεντικό. Ναι, το “αυθεντικό” σε κάθε είδος είναι πολύ σημαντικό για την τελική αίσθηση.