Μιας και αρχισα να ξυνω πληγες,παμ παρακατω....λιγες φωτο και πολυ μπλα-μπλα.
Καποια Πεμπτη απογευμα,πριν καναδυο χρονια.
Αλλαζω λαδια στη μηχανη και παω για καφε.Τι καφε,επιασε μια καταιγιδα αλλο πραμα.Σταματησε να κινειται οτιδηποτε.Ολοι πιανανε ακρη και περιμενανε να περασει το μπουρινι.
Μια ωρα κατω απο το υποστεγο παρεα με τη βροχη και τις σκεψεις μου.Η βροχη πολυ,η σκεψη μια:Μολις σταματησει η καταιγιδα παω να φουλαρω και αυριο το βραδυ μετα την δουλεια την κανω,οτι και καιρο να κανει.
Η αποφαση παρθηκε,σιγα μην περιμενα να σταματησει η βροχη.Οπως ημουνα καβαλαω και φευγω για να φουλαρω.Οι μπατσοι που ητανε μαζι μου στο υποστεγο με κοιτουσαν μαλλον με αναμεικτα συναισθηματα απορια,θαυμασμος,οικτος.....Ο καιρος μετα απο μια ωρα αντι να μαλακωσει ειχε γινει πολυ χειροτερος,αλλα ποιος ειχε χασει μυαλο για να το βρω εγω?.
Παρασκευη μεσημερι.
Ο Κωστας-Pepes και ο Λευτερης (φιλοι,πελατες,συνταξιδιωτες και μεγαλοι λατρεις των δυο τροχων) μου κανανε πλακα μολις τους ειπα τι σκοπευα να κανω το βραδυ:Θα σε φανε οι αρκουδες,ητανε οι τελευταιες κουβεντες τους.Περασαν οι ωρες τελειωσα τη δουλεια μου και αρχισα να ανηφοριζω για τα Γιαννενα.
Στο δρομο ειδα τον Δημητρη με το Transalp φορτωμενο με κατευθυνση προς τα νοτια να τρεχει σαν να τον κυνηγουσε ο διαολος.Δεν τον κυνηγουσε ομως ο διαολος αλλα μια καταιγιδα αλλο πραμα,την οποια λογικα απεφυγε και τωρα πιθανοτατα κανει τις βουτιες του στην Καρπαθο.
Την εφαγα λιγο παραπανω ολη στη μαπα.Για να μην το κουραζω κατα τις 9 ημουνα σπιτι.Εφαγα κατι στο ποδι,ξεκουραστηκα λιγο και περιμενα να παει η ωρα 11 για να ξεκινησω.
11:00 Βραδυνη.
Καβαλαω και φευγω με πρωτο προορισμο την Κονιτσα.Η αρχικη μου σκεψη ητανε να παω κατα τη Φλωρινα περνωντας απο το Νεστοριο.Συμπληρωνω βενζινη στην Κονιτσα γιατι δεν ηξερα που θα ξαναβρω,κανω ενα τσιγαρο στο ποδι και φευγω.
Ο εξοπλισμος φθινοπωρινος μια και η υγρασια τρυπουσε κοκκαλα.Αλλα δεν εκανε και πολλα πραγματα,κρυωνα ηδη.
Αρχισα να ανεβαινω σιγα σιγα μιας και ο δρομος ητανε πολυ βρεγμενος και ειχε παντου χαλικια.Στη διασταυρωση για Σαμαρινα κανω δεξια.Προχωραω 100-200 μετρα και μετα σκεφτομαι οτι πηρα λαθος δρομο και πρεπει να γυρισω.
Σιγα μη γυρισω και απο εδω καλα ειναι.Το κρυο τσουχτερο,η ορατοτητα περιορισμενη,ο δρομος γεματος κατολισθησεις απο τις καταιγιδες των προηγουμενων ημερων και ωρων.Σιγα σιγα και κατα τις 1,30 Σαμαρινα.Με το που ετοιμαζομουνα να βγω απο το χωριο βλεπω καποιον να ερχεται προς το μερος μου κουνοντας τα χερια του και χοροπηδωντας.Ωπα λεω,κατι εγινε.
Αυτο που εγινε ητανε οτι αυτος και ο κουνιαδος του ειχανε πιει ολο το τσιπουρο της Σαμαρινας και νομιζοντας οτι χαθηκα ηρθαν να με βοηθησουνε.Μολις καταλαβαν οτι δεν χρειαζομουνα τις υπηρεσιες τους βαλανε σκοπο να με ταισουνε και να με ποτισουνε για να παρω δυναμεις.Δεν τους χαλασα το χατηρι μιας και το κοκορετσι αν και κρυο ητανε απαιχτο,το ιδιο και το τσιπουρο.
Σε μιση ωρα αναλυσαμε την πολιτικη κατασταση των Βαλκανιων,το οικονομικο προβλημα της Ελλαδας και φευγοντας υποσχεθηκα στον εναν οτι αν περασω απο Πατρα και βρω την Ερμιονη θα της πω οτι την αγαπαει ακομη.Αυτο που μου εκανε εντυπωση ητανε οτι παρα του οτι τους ειπα οτι με λενε Πανο αυτοι συνεχιζανε να νομιζουνε οτι με λενε μ@λ@κ@.
(Δε βαριεσαι το λεγανε με αγαπη δεν παρεξηγω)
Η ωρα 2 και,και η θερμοκρασια κατω απο τους 10 βαθμους.Ομως το τσιπουρακι και το κοκορετσι με κανανε να βλεπω πιο αισιοδοξα τα πραγματα.
Στην αρχη τουλαχιστον γιατι μεχρι τις 4 παρα που εφτασα στη Σμιξη ειχα αρχισει και παλι να τα παιζω.Η κουραση μεγαλη και τα χιλιομετρα βγαινανε απελπιστικα αργα.Ζωα ολων των ειδων κανανε περατζαδα μπροστα μου.Ευτυχως οι αρκουδες απουσιαζαν απο την παρεα.
Μετα τη Σμιξη βρισκω ενα σκεπαστο και μπαινω χωρις δευτερη σκεψη με τη μια για να ξεκουραστω καμμια ωριτσα.Το κρυο δεν με αφηνε σε χλωρο κλαρι.Το προβλημα λυθηκε ευκολα φορωντας σακκουλες απορρηματων.Με εχουνε βγαλει οι ατιμες παρα πολλες φορες απο τη δυσκολη θεση.Θες η κουραση,θες τα τσιπουρακια η μια ωρα εγινε δυο.
Πεντε και μιση ξυπνημα,τσιγαρακι και βρουμ.Ξεκουραστος πλεον με προορισμο την λιμνη του Αωου μεσω Βοβουσας.Οι συνθηκες το ιδιο δυσκολες μονο που τωρα ειχανε προσθεθει στο σκηνικο σπασμενα κλαδια και ομιχλη.Με τα χιλια ζορια καταφερα να φτασω κατα τις οχτω.Ολιγολεπτη σταση και δρομο για το χιονοδρομικο του Μετσοβου στο οποιο εφτασα μετα τις 8,30.
Το μερος εγκατελειμενο πλεον δεν θυμιζε τις εποχες δοξας που ειχε περασει.Ενα κοπαδι απο ποιμενικα τσοπανοσκυλα τεραστιων διαστασεων με εκανε να σκεφτω οτι καλυτερα θα ητανε να κατσω απεναντι.
Δεν βγηκα χαμενος.Ακριβως πισω απο το καλυβακι ητανε ενα αυτοκινουμενο τροχοσπιτο.Καποια στιγμη εκει που εκανα το τσιγαρο μου και μαζευα ηλιο οπως η Σουρικατες στη ερημο,βγαινει μια δυμετρη Πολωνεζα φορωντας λιγο περισσοτερα απο το τιποτε.
Αυτο ητανε, συνηλθα με τη μια.
(ΥΓ Στο βαθος πισω απο την καλυβα φαινεται μερος του επιμαχου Πολωνικου αυτοκινουμενου.Αυτο που δεν βλεπετε ειναι η κυρια ,αγνωστου εθνικοτητος
,την οποια μπηκα στον πειρασμο να την αποθανατισω.Ο επισης δυμετρος κυριος που την συνοδευε,πιθανοτατα να επαιρνε στραβα τις καλιτεχνικες μου ανησυχιες και να με εκανε ασηκωτο,οποτε περιοριστηκα στο να αποθανατισω μερος του σκηνικου.)
Απο εδω και περα τα πραγματα ευκολα.Ηλιος.οση ζεστη επρεπε και καθαροι φιδισιοι δρομοι.
Βαλια Καλντα,Μηλια,Κρανια ......παντου η γνωστη ασυληπτη ομορφια.
Οι πινακιδες μιλανε για αγρια ζωα οχι ομως για το αγριοτερο ολων,τον Ποιμενικο της Πινδου με την κομμενη ουρα και το κολλαρο γεματο καρφια.
Κατα τις 11 εφτασα στη Αναληψη αναμεσα στην Τρυγωνα και τον Κορυδαλο.Βρηκα τον Τελη (o γνωστος πλεον απο προηγουμενο επεισοδιο),φιλος απο παλια,που ειχα καιρο να τον δω.Θα δουλευει εκει το φετινο καλοκαιρι.
Περυσι τετοιο καιρο οι κουτσοδοντες γιαγιαδες στην Μογγολια κανανε ουρα για να φωτογραφηθουνε μαζι του.Παρεα με το Varadero του κανανε 35000 χλμ σε 79 ημερες στις στεπες της Ρωσιας και της Μογγολιας.
Ακουσα τις εντυπωσεις του απο πρωτο χερι,ηπιαμε το καφεδακι μας και αφου ανανεωσαμε το ραντεβου μας μετα απο δυο ωρες καβαλημα τον Ληστη και παμε παρακατω.
Ξενυχτι,κουραση,βραχια,πετρες,ομιχλη,χαβαλε,κρυο,δρομο.....να χεις να θυμασε.
Να μην ξεχασω τον χαρτη της διαδρομης https://goo.gl/maps/KKAMrLmbyks
Αλλα και το κιοσκι που μου γλυτωσε το τομαρι εκεινο το βραδυ.
(Τραβηγμενο μερα καποια αλλη φορα).
Καποια Πεμπτη απογευμα,πριν καναδυο χρονια.
Αλλαζω λαδια στη μηχανη και παω για καφε.Τι καφε,επιασε μια καταιγιδα αλλο πραμα.Σταματησε να κινειται οτιδηποτε.Ολοι πιανανε ακρη και περιμενανε να περασει το μπουρινι.
Μια ωρα κατω απο το υποστεγο παρεα με τη βροχη και τις σκεψεις μου.Η βροχη πολυ,η σκεψη μια:Μολις σταματησει η καταιγιδα παω να φουλαρω και αυριο το βραδυ μετα την δουλεια την κανω,οτι και καιρο να κανει.
Η αποφαση παρθηκε,σιγα μην περιμενα να σταματησει η βροχη.Οπως ημουνα καβαλαω και φευγω για να φουλαρω.Οι μπατσοι που ητανε μαζι μου στο υποστεγο με κοιτουσαν μαλλον με αναμεικτα συναισθηματα απορια,θαυμασμος,οικτος.....Ο καιρος μετα απο μια ωρα αντι να μαλακωσει ειχε γινει πολυ χειροτερος,αλλα ποιος ειχε χασει μυαλο για να το βρω εγω?.
Παρασκευη μεσημερι.
Ο Κωστας-Pepes και ο Λευτερης (φιλοι,πελατες,συνταξιδιωτες και μεγαλοι λατρεις των δυο τροχων) μου κανανε πλακα μολις τους ειπα τι σκοπευα να κανω το βραδυ:Θα σε φανε οι αρκουδες,ητανε οι τελευταιες κουβεντες τους.Περασαν οι ωρες τελειωσα τη δουλεια μου και αρχισα να ανηφοριζω για τα Γιαννενα.
Στο δρομο ειδα τον Δημητρη με το Transalp φορτωμενο με κατευθυνση προς τα νοτια να τρεχει σαν να τον κυνηγουσε ο διαολος.Δεν τον κυνηγουσε ομως ο διαολος αλλα μια καταιγιδα αλλο πραμα,την οποια λογικα απεφυγε και τωρα πιθανοτατα κανει τις βουτιες του στην Καρπαθο.
Την εφαγα λιγο παραπανω ολη στη μαπα.Για να μην το κουραζω κατα τις 9 ημουνα σπιτι.Εφαγα κατι στο ποδι,ξεκουραστηκα λιγο και περιμενα να παει η ωρα 11 για να ξεκινησω.
11:00 Βραδυνη.
Καβαλαω και φευγω με πρωτο προορισμο την Κονιτσα.Η αρχικη μου σκεψη ητανε να παω κατα τη Φλωρινα περνωντας απο το Νεστοριο.Συμπληρωνω βενζινη στην Κονιτσα γιατι δεν ηξερα που θα ξαναβρω,κανω ενα τσιγαρο στο ποδι και φευγω.
Ο εξοπλισμος φθινοπωρινος μια και η υγρασια τρυπουσε κοκκαλα.Αλλα δεν εκανε και πολλα πραγματα,κρυωνα ηδη.
Αρχισα να ανεβαινω σιγα σιγα μιας και ο δρομος ητανε πολυ βρεγμενος και ειχε παντου χαλικια.Στη διασταυρωση για Σαμαρινα κανω δεξια.Προχωραω 100-200 μετρα και μετα σκεφτομαι οτι πηρα λαθος δρομο και πρεπει να γυρισω.
Σιγα μη γυρισω και απο εδω καλα ειναι.Το κρυο τσουχτερο,η ορατοτητα περιορισμενη,ο δρομος γεματος κατολισθησεις απο τις καταιγιδες των προηγουμενων ημερων και ωρων.Σιγα σιγα και κατα τις 1,30 Σαμαρινα.Με το που ετοιμαζομουνα να βγω απο το χωριο βλεπω καποιον να ερχεται προς το μερος μου κουνοντας τα χερια του και χοροπηδωντας.Ωπα λεω,κατι εγινε.
Αυτο που εγινε ητανε οτι αυτος και ο κουνιαδος του ειχανε πιει ολο το τσιπουρο της Σαμαρινας και νομιζοντας οτι χαθηκα ηρθαν να με βοηθησουνε.Μολις καταλαβαν οτι δεν χρειαζομουνα τις υπηρεσιες τους βαλανε σκοπο να με ταισουνε και να με ποτισουνε για να παρω δυναμεις.Δεν τους χαλασα το χατηρι μιας και το κοκορετσι αν και κρυο ητανε απαιχτο,το ιδιο και το τσιπουρο.
Σε μιση ωρα αναλυσαμε την πολιτικη κατασταση των Βαλκανιων,το οικονομικο προβλημα της Ελλαδας και φευγοντας υποσχεθηκα στον εναν οτι αν περασω απο Πατρα και βρω την Ερμιονη θα της πω οτι την αγαπαει ακομη.Αυτο που μου εκανε εντυπωση ητανε οτι παρα του οτι τους ειπα οτι με λενε Πανο αυτοι συνεχιζανε να νομιζουνε οτι με λενε μ@λ@κ@.
(Δε βαριεσαι το λεγανε με αγαπη δεν παρεξηγω)
Η ωρα 2 και,και η θερμοκρασια κατω απο τους 10 βαθμους.Ομως το τσιπουρακι και το κοκορετσι με κανανε να βλεπω πιο αισιοδοξα τα πραγματα.
Στην αρχη τουλαχιστον γιατι μεχρι τις 4 παρα που εφτασα στη Σμιξη ειχα αρχισει και παλι να τα παιζω.Η κουραση μεγαλη και τα χιλιομετρα βγαινανε απελπιστικα αργα.Ζωα ολων των ειδων κανανε περατζαδα μπροστα μου.Ευτυχως οι αρκουδες απουσιαζαν απο την παρεα.
Μετα τη Σμιξη βρισκω ενα σκεπαστο και μπαινω χωρις δευτερη σκεψη με τη μια για να ξεκουραστω καμμια ωριτσα.Το κρυο δεν με αφηνε σε χλωρο κλαρι.Το προβλημα λυθηκε ευκολα φορωντας σακκουλες απορρηματων.Με εχουνε βγαλει οι ατιμες παρα πολλες φορες απο τη δυσκολη θεση.Θες η κουραση,θες τα τσιπουρακια η μια ωρα εγινε δυο.
Πεντε και μιση ξυπνημα,τσιγαρακι και βρουμ.Ξεκουραστος πλεον με προορισμο την λιμνη του Αωου μεσω Βοβουσας.Οι συνθηκες το ιδιο δυσκολες μονο που τωρα ειχανε προσθεθει στο σκηνικο σπασμενα κλαδια και ομιχλη.Με τα χιλια ζορια καταφερα να φτασω κατα τις οχτω.Ολιγολεπτη σταση και δρομο για το χιονοδρομικο του Μετσοβου στο οποιο εφτασα μετα τις 8,30.
Το μερος εγκατελειμενο πλεον δεν θυμιζε τις εποχες δοξας που ειχε περασει.Ενα κοπαδι απο ποιμενικα τσοπανοσκυλα τεραστιων διαστασεων με εκανε να σκεφτω οτι καλυτερα θα ητανε να κατσω απεναντι.
Δεν βγηκα χαμενος.Ακριβως πισω απο το καλυβακι ητανε ενα αυτοκινουμενο τροχοσπιτο.Καποια στιγμη εκει που εκανα το τσιγαρο μου και μαζευα ηλιο οπως η Σουρικατες στη ερημο,βγαινει μια δυμετρη Πολωνεζα φορωντας λιγο περισσοτερα απο το τιποτε.
Αυτο ητανε, συνηλθα με τη μια.
(ΥΓ Στο βαθος πισω απο την καλυβα φαινεται μερος του επιμαχου Πολωνικου αυτοκινουμενου.Αυτο που δεν βλεπετε ειναι η κυρια ,αγνωστου εθνικοτητος
,την οποια μπηκα στον πειρασμο να την αποθανατισω.Ο επισης δυμετρος κυριος που την συνοδευε,πιθανοτατα να επαιρνε στραβα τις καλιτεχνικες μου ανησυχιες και να με εκανε ασηκωτο,οποτε περιοριστηκα στο να αποθανατισω μερος του σκηνικου.)Απο εδω και περα τα πραγματα ευκολα.Ηλιος.οση ζεστη επρεπε και καθαροι φιδισιοι δρομοι.
Βαλια Καλντα,Μηλια,Κρανια ......παντου η γνωστη ασυληπτη ομορφια.
Οι πινακιδες μιλανε για αγρια ζωα οχι ομως για το αγριοτερο ολων,τον Ποιμενικο της Πινδου με την κομμενη ουρα και το κολλαρο γεματο καρφια.
Κατα τις 11 εφτασα στη Αναληψη αναμεσα στην Τρυγωνα και τον Κορυδαλο.Βρηκα τον Τελη (o γνωστος πλεον απο προηγουμενο επεισοδιο),φιλος απο παλια,που ειχα καιρο να τον δω.Θα δουλευει εκει το φετινο καλοκαιρι.
Περυσι τετοιο καιρο οι κουτσοδοντες γιαγιαδες στην Μογγολια κανανε ουρα για να φωτογραφηθουνε μαζι του.Παρεα με το Varadero του κανανε 35000 χλμ σε 79 ημερες στις στεπες της Ρωσιας και της Μογγολιας.
Ακουσα τις εντυπωσεις του απο πρωτο χερι,ηπιαμε το καφεδακι μας και αφου ανανεωσαμε το ραντεβου μας μετα απο δυο ωρες καβαλημα τον Ληστη και παμε παρακατω.
Ξενυχτι,κουραση,βραχια,πετρες,ομιχλη,χαβαλε,κρυο,δρομο.....να χεις να θυμασε.
Να μην ξεχασω τον χαρτη της διαδρομης https://goo.gl/maps/KKAMrLmbyks
Αλλα και το κιοσκι που μου γλυτωσε το τομαρι εκεινο το βραδυ.
(Τραβηγμενο μερα καποια αλλη φορα).
Τελευταία επεξεργασία:
