Η συγκεκριμένη βόλτα μπορεί να έγινε με αυτοκίνητο και οικογενειακά αλλά τα πάντα σχεδόν τα έκανα με το μυαλό στις αγαπημένες μου μηχανές. Εδώ λοιπόν θα παρουσιάσω το όμορφο νησί των Κυθήρων, έστω και περιληπτικά, με σκοπό να βοηθήσω τους μελλοντικούς τυχερούς μηχανόβιους ταξιδευτές να ζήσουν το νησί στο έπακρο. Συνολικά έμεινα 7 μέρες γεμάτες μπάνια με τα (μικρά) παιδιά μου και τη Κική αλλά και βόλτες όσο αυτά κοιμόταν στο αμάξι. Αυτή λοιπόν είναι η εμπειρία μου:
Τα Κύθηρα, νησί γνωστό και με την παλαιότερη ενετική ονομασία Τσιρίγο (Cerigo) είναι, κατά τη μυθολογία, το νησί της θεάς Ουράνιας Αφροδίτης και του Έρωτα. Βρίσκεται στη Νότιο Ελλάδα, στα νότια της Πελοποννήσου και νοτιότερα της Ελαφόνησου και του κάβο Μαλιά
Η πρόσβαση από Κρήτη είναι εύκολη, με πλοίο από το λιμάνι της Κισσάμου.
Ο καιρός θαυμάσιος. Αριστερά και δεξιά φαίνονται οι δύο χερσόνησοι της Γραμβούσας (αριστερά) και του Ροδοπού (δεξιά) που προστατεύουν τον κόλπο της Κισσάμου.
Στη χερσόνησο της Γραμβούσας φαίνεται και ο χωματόδρομος που οδηγεί στην καταπληκτική παραλία του Μπάλου (35η σε παγκόσμια κατάταξη σύμφωνα με το CNN)
Μιάμιση ώρα αργότερα φτάνουμε στα μικροσκοπικά Αντικύθηρα. Τα Αντικύθηρα ή Τσιριγότο (εκ του ενετικού Cerigotto) είναι η αρχαία Αίγιλα, ένα άγονο νησί μεγάλης στρατηγικής σημασίας και μικρής έκτασης (20 τ.χλμ.) στο πέρασμα ανάμεσα στα Κύθηρα και την Κρήτη. Στο νησί ως μόνιμοι κάτοικοι αναφέρονται μόλις 44 άτομα τα οποία αυξάνονται σημαντικά το καλοκαίρι με τον τουρισμό (απογραφή του 2001).
Λέγεται πως όσα σπίτια υπάρχουν στους Ποταμούς (πρωτεύουσα), άλλα τόσα υπάρχουν διάσπαρτα σε όλο το νησί.
Μετά από 4 ώρες ταξίδι βλέπουμε τα Κύθηρα και λίγο αργότερα…
Αποβιβαζόμαστε στο μεγάλο λιμάνι των Κυθήρων, το Διακόφτι. Ο μόλος βρίσκεται πάνω σε ακατοίκητη νησίδα που ενώνεται μέσω γέφυρας με το κυρίως νησί. Γαλαζοπράσινα νερά μας υποδέχονται, καλά αρχίζουμε.
Όλα τα Κύθηρα είναι διάσπαρτα με μικρούς οικισμούς. Ένας από τους πιο μεγάλους, με τράπεζες, κρεοπωλείο, φούρνο (με πεντανόστιμα λαδοπαξίμαδα παραγωγής του) και λίγο μεγαλύτερο σούπερ μάρκετ, είναι το χωριό Ποταμός.
Το χαρακτηριστικό του χωριού είναι η μεγάλη πέτρινη γέφυρα που κατασκευάστηκε, αν δε κάνω λάθος, από τους Εγγλέζους όταν κατείχαν το νησί.
Το χωριό είναι καταπράσινο με νερά από διπλανό ρυάκι με καταρράκτες που έχει τρεχούμενο νερό όλο το χρόνο. Για μεσημεριανό καφέ ή γεύμα είναι πολύ καλή επιλογή. Οι τιμές είναι φυσιολογικές (για Κύθηρα όπου είναι όλα κάπως πιο ακριβά).
Στα δυτικά του Μυλοπόταμου υπάρχει μια Καστροπολιτεία που χρονολογείτε από τους Ενετικούς χρόνους. Αργότερα όμως αυτό. Για την ώρα πάμε βόλτα και μπανάκι.
Μέσω ενός πολύ στενού δρόμου που χωράει σχεδόν παντού μόνο ένα αμάξι (άλλο κλασικό χαρακτηριστικό των Κυθήρων και αυτό) …
…οδηγούμαστε στον μικρό όρμο του Λιμνιώνα. Παραδοσιακό λιμενικό καταφύγιο που εξυπηρετούσε τους ψαράδες της περιοχής. Έχει μερικά παλιά σπίτια, μικρή ταβέρνα με ευγενέστατο ιδιοκτήτη, μαζεύει καλές παρέες, περάσαμε φίνα.
Στην επιστροφή και λίγα χιλιόμετρα από τον Λιμνιώνα ακολουθούμε αριστερά την ταμπέλα προς Σπήλαιο της Αγίας Σοφίας.
Ο δρόμος είναι και αυτό αδιέξοδος. Σταματάει σε ένα μικρό πλάτεμα από όπου ξεκινάει ένα εύκολο μονοπάτι.
100 περίπου μέτρα μετά βρίσκουμε την είσοδο του σπηλαίου αλλά δυστυχώς κλειστή. Ώρες λειτουργίας είναι 11-17:00
Στριμώχνω το χέρι μου πίσω από την αλυσοδεμένη πόρτα και βγάζω μια φωτογραφία. Φαίνεται ενδιαφέρον για επίσκεψη αλλά εμείς τελικά δε βόλεψε να πάμε. Το σπήλαιο ακόμα δεν έχει εξερευνηθεί πλήρως, η είσοδος γίνεται πάντα με συνοδό και έχει εισιτήριο. (αυτά άκουσα από ντόπιο αλλά δε ρώτησα τιμή). Τα κουτιά που φαίνονται αριστερά πρέπει να είναι οι μπαταρίες για να αποθηκεύεται ρεύμα από τα φωτοβολταικά πάνελ απέξω για να έχει φως τις ώρες επισκέψεων.
Κάστρο Κάτω Χώρας Μυλοποτάμου (δωρεάν είσοδος, χωρίς φύλαξη)
Στη Κάτω Χώρα του Μυλοποτάμου όπου ιστορικά είναι σημαντικότερη από το υπόλοιπο χωριό, φτάνοντας στην κεντρική πλατεία, το πρώτο κτίριο που παρατηρούμε, είναι το παλιό εγκαταλειμμένο σχολείο του χωριού δίπλα από άλλα ερειπωμένα παλιά σπίτια.
Ακριβώς πίσω από το σχολείο βρίσκεται η πύλη του κάστρου της Κάτω Χώρας
Χτισμένο σε στρατηγικό (όπως είναι λογικό) σημείο στις πλαγιές του χωριού με το οποίο οι Βενετοί έλεγχαν τα δυτικά παράλια του νησιού και κατ ' επέκταση την πλευρά της θάλασσας προς το Ιόνιο πέλαγος. Στη πύλη του φρουρίου η χρονολογία 1565 μας ενημερώνει για την οικοδόμησή του. Στη μοναδική επιβλητική πύλη του φρουρίου υπάρχει το φτερωτό λιοντάρι, έμβλημα του Αγίου Μάρκου και της πανίσχυρης τότε Βενετίας.
Εσωτερικά δημιουργήθηκε οικισμός από σπίτια τα οποία κατοικούνταν μέχρι τη δεκαετία του '50. Το κάστρο περικλείει μια μεσαιωνική (νεκρή πλέον) πολιτεία. Όπως και τα υπόλοιπα φρούρια των Κυθήρων, έτσι και του Μυλοποτάμου περικλείει εκκλησίες, 9 στον αριθμό, που ανήκουν στο 16ο - 17ο αιώνα γεμάτες τοιχογραφίες εξαιρετικής τέχνης. Οι αξιοθαύμαστες για την αρχιτεκτονική τους εκκλησίες αναφορικά είναι οι εξής : Παναγία Μεσοσπορίτισσα, Προφήτης Ηλίας, Άγιος Αθανάσιος, Άγιος Ιωάννης Θεολόγος, Άγιοι Ανάργυροι, Άγιος Νικόλαος, Άγιοι Πάντες, Άγιος Ιωάννης Πρόδρομος, Άγιος Δημήτριος. Η Καλύτερη στιγμή για να επισκεφτείτε το κάστρο αυτό είναι κοντά στο ηλιοβασίλεμα. Το γιατί, πιστεύω θα το καταλάβετε από τις φωτογραφίες.