Βακτήριο Mycobacterium vaccae, απειλή για ανυποψίαστους αναβάτες...

[ckalfas]

Προς εντουράδες, περιπετειώδεις ονοφάδες, επίδοξους και νυν βρωμιάρηδες γενικώς!!!
Από το περιοδικό Μοτό...

Επιτέλους. Πάντα το υποψιαζόμουνα, αλλά τώρα έρχεται και η επιστήμη να επιβεβαιώσει τις παρατηρήσεις μου: Οι χωματεροί αναβάτες είναι πιο έξυπνοι και πιο χαρούμενοι από τους στρητάδες. Κι αυτό που τους δίνει το προβάδισμα, είναι ακριβώς εκείνο για το οποίο γίνονται και αποδέκτες χλευαστικών σχολίων, καθώς γυρνάνε από την βόλτα τους και είναι σκονισμένοι και λασπωμένοι: Το ίδιο το χώμα, ή για την ακρίβεια, κάτι πολύ πρωτόγονα ζωάκια που περιέχει το χώμα. Ναι, το χώμα μας κάνει καλύτερους. Πριν οι στρητάδες αρχίσουν να φωνάζουν, ας διαβάσουν όλο το editorial για να δουν τι χάνουν που δεν λασπώνονται.


Οι κατάσκοποί μου βρέθηκαν στο 110ο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Μικροβιολογίας, στο San Diego, όπου έμαθαν πως η έκθεση σε συγκεκριμένα βακτήρια όχι μόνο έχει αντικαταθλιπτικές ιδιότητες, αλλά αυξάνει και τις μαθησιακές ικανότητες. Ο μεγάλος μας ευεργέτης είναι το βακτήριο Mycobacterium vaccae, που βρίσκεται στο έδαφος και που αναπνέουμε ή καταπίνουμε όποτε βρισκόμαστε στη φύση. Προηγούμενες μελέτες που εισήγαγαν αυτό το βακτήριο σε ποντίκια έδειξαν πως τονώθηκε η ανάπτυξη νευρώνων στον εγκέφαλο, κάτι που οδήγησε σε αυξημένα επίπεδα σεροτονίνης και μείωση του άγχους. Ήταν ήδη γνωστό πως η σεροτονίνη παίζει σημαντικό ρόλο στην μάθηση, κι οι ερευνητές αναρωτήθηκαν αν το Mycobacterium vaccae θα μπορούσε να κάνει τα ποντίκια και πιο έξυπνα. Τα τάισαν λοιπόν ζωντανά τέτοια βακτήρια, και δοκίμασαν την ικανότητά τους να πλοηγηθούν σε έναν λαβύρινθο, σε σχέση με ποντίκια που δεν είχαν φάει τα χωματερά βακτήρια. Τα αποτελέσματα ήταν σαφή: Τα “χωματερά” ποντίκια ήταν δυό φορές πιο γρήγορα στον χρονομετρημένο λαβύρινθο και πιο ήρεμα σε σχέση με τα “στρητάδικα”, που δεν ήξεραν τι είναι το χώμα.
Μετά, σε ένα δεύτερο πείραμα, σταμάτησαν να ταΐζουν με βακτήρια τα ποντίκια, και τα ξαναδοκίμασαν. Ήταν λίγο πιο αργά, αλλά και πάλι πιο γρήγορα από τα στρητάδικα. Αλλά οι ερευνητές ήθελαν να είναι εντελώς σίγουροι, αφού ήξεραν πως οι στρητάδες αναγνώστες του ΜΟΤΟ θα κατασκήνωναν αγανακτισμένοι κάτω από τα γραφεία μας αν τα ευρήματά τους δεν είχαν αποδειχτεί πέραν πάσης αμφιβολίας. Άφησαν λοιπόν τα ποντίκια τρεις βδομάδες χωρίς βακτήρια, και τα χρονομέτρησαν ξανά. Ήταν και πάλι πιο γρήγορα από τα στρητάδικα, αλλά όχι πολύ, κάτι που δείχνει πως η επίδραση των βακτηρίων είναι προσωρινή, και χρειάζεται ανανέωση. Αυτό εξηγεί και γιατί οι εντουράδες παθαίνουν μια στέρηση αν δεν βγουν τουλάχιστον μια φορά τη βδομάδα στο βουνό. Εδώ πρέπει να διευκρινίσουμε πως ενώ και οι εντουράδες και οι μοτοκροσάδες βγαίνουν στη φύση για να πάρουν τη δόση των βακτηρίων τους, η συχνή χρήση των ίδιων πατημάτων στις πίστες motocross και το σχεδόν νεκρό χώμα τους όπου τίποτα δεν φυτρώνει, κάνει την δίαιτα των μοτοκροσάδων φτωχή σε ευεργετικά βακτήρια, κάτι σαν να τρώνε μόνο αποξηραμένη τροφή. Συνίσταται να την συμπληρώνουν με συχνές εξορμήσεις στα φρέσκα, ζωντανά χώματα των δασών, όπου οι εντουράδες απολαμβάνουν φρέσκο και ζουμερό βακτήριο με το κουτάλι. Οι ερευνητές κατέληξαν στο εξής συμπέρασμα: Από την στιγμή που τα Mycobacterium vaccae μειώνουν το άγχος και αυξάνουν την ικανότητα πρόσληψης νέων γνώσεων στα θηλαστικά, τότε θα ωφελούσε πολύ και τους μαθητές των σχολείων να βρίσκονται όσο περισσότερο γίνεται στο ύπαιθρο.
Παράλληλα, έχει διαπιστωθεί και μια άλλη διαταραχή, αποτέλεσμα του σύγχρονου τρόπου ζωής, που μπορεί να περιγραφεί ως “έλλειψη φύσης”, και οδηγεί στο να την βρίσκουμε νόημα στην ζωή που μας περιβάλλει, και κατ’ επέκταση, στην ίδια μας τη ζωή. Όσο κι αν έχουμε προσπαθήσει να δημιουργήσουμε ένα όλο και πιο τεχνητό περιβάλλον για να ζούμε, με αποκορύφωμα τις πόλεις και τις πολυκατοικίες τους, όλη η ζωή στον πλανήτη προέρχεται και εξαρτάται από την φύση. Όσο κι αν δεν γίνεται πια να επιστρέψουμε σε μια φυσική ζωή, ακόμα και μικρές δόσεις φύσης αρκούν για να έχουν σημαντικά αποτελέσματα, βελτιώνοντας κατά πολύ την πνευματική και σωματική μας υγεία. Η μελέτη της σχέσης μεταξύ της πνευματικής οξύτητας, της δημιουργικότητας, της ψυχολογικής κατάστασης και του χρόνου που περνάμε στη φύση, είναι ακόμα σχεδόν αχαρτογράφητη περιοχή για τους επιστήμονες. Τα κομμάτια του παζλ έχουν αρχίσει όμως να ενώνονται. Όπως δείχνουν τα νέα στοιχεία, η έκθεση και η συμμετοχή στα δρώμενα του φυσικού κόσμου μπορεί ακόμα και να αυξήσει την ευφυΐα. Το φυσικό περιβάλλον βελτιώνει την λειτουργία των αισθήσεών μας και διεγείρει την ικανότητά μας να εστιάζουμε την προσοχή μας, να σκεφτόμαστε καθαρά και να είμαστε πιο δημιουργικοί. Το 2008 ήταν η χρονιά που η ζυγαριά έκλινε πια προς την άλλη πλευρά, με την πλειοψηφία των κατοίκων του πλανήτη ζει πια σε πόλεις. Κι όσο κι αν αυξάνονται και πληθύνονται τα κινήματα προστασίας της φύσης και η “οικολογία” έχει γίνει η μεγαλύτερη μπίζνα στον πλανήτη, ακόμα και με δικαιώματα ρύπανσης να αγοράζονται και να πωλούνται ανάμεσα σε χώρες, λίγη ενέργεια και σκέψη αφιερώνεται στην προστασία του ίδιου του ανθρώπου από την έλλειψη φύσης. Κι όσο πιο high tech γίνεται η ζωή μας και η εξάρτησή μας από τα κάθε λογής ηλεκτρονικά μεγαλώνει, τόσο πιο πολύ χρειαζόμαστε τη φύση. Και να που τα πράγματα μπορεί να είναι πολύ απλά: Αντί να μεγαλώνουμε αποστειρωμένα και αποστασιοποιημένα από τη φύση παιδιά, που θα χρειάζονται “φροντιστήριο” όχι μόνο για το σχολείο αλλά και για ό,τι άλλο θα συναντήσουν στη ζωή τους, μπορούμε να τα βοηθήσουμε να μεγαλώσουν με τα χώματα και τις λάσπες και τα έντομα και τις τσουκνίδες και τα πλατάνια και τα ζωντανά αυτού του κόσμου, και για να μην χρειάζονται “φροντιστήριο” αργότερα, αλλά και για να είναι πιο ισορροπημένοι κι ευτυχισμένοι άνθρωποι.

Έχουμε ξεχάσει βασικά πράγματα. Για παράδειγμα, όσοι ξέρουν γιατί οι άνθρωποι έχουν δύο ρουθούνια αντί για ένα, να σηκώσουν το χέρι τους. Χα! Σας έπιασα. Για τον ίδιο λόγο που έχουμε και δύο αφτιά, και μπορούμε να εντοπίσουμε και την κατεύθυνση απ’ την οποία έρχεται ο ήχος. Το ίδιο μπορούμε να κάνουμε με τις μυρωδιές. Το έχουμε διαπιστώσει πολλές φορές στο εντούρο, όταν καταλαβαίνουμε πως χαθήκαμε μεταξύ μας γιατί σταμάτησε να υπάρχει η μυρωδιά του διχρονόλαδου στο μονοπάτι (με τα δίχρονα είναι εύκολο, με τα τετράχρονα θέλει να έχεις περάσει δυο-τρεις μέρες στο βουνό για να τα μυρίζεις και να τα ξεχωρίζεις). Και η όσφρηση είναι μόνο μία από τις κοινώς αποδεκτές πέντε αισθήσεις, που τώρα πια όσοι επιστήμονες ασχολούνται μ’ αυτές τις ανεβάζουν σε δέκα έως τριάντα, συμπεριλαμβάνοντας νέες που μπορεί να είναι από τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα έως την αίσθηση της θέσης του σώματός μας στο χώρο. Κι εδώ κάποιοι εντουράδες πλεονεκτούν έναντι των στρητάδων, καθώς έχουν εκπαιδευτεί στο να “χάνονται” στα βουνά εξερευνώντας νέες διαδρομές, διατηρώντας όμως πάντα την εικόνα για την θέση που βρίσκονται, έτσι ώστε να μπορούν να πάρουν τις σωστές αποφάσεις για την διαδρομή που θα ακολουθήσουν για να συνδέσουν κομμάτια ή για να γυρίσουν πίσω. Οι υπόλοιποι, ας ψωνίσουν GPS.
Aκόμα και η περίφημη έκτη αίσθηση, ή διαίσθηση, ή όπως αλλιώς θέλετε να την πείτε, φαίνεται πως δεν είναι τίποτα περισσότερο από το άθροισμα όλων των άλλων αισθήσεων σε συνδυασμό με την γνώση από την καθημερινή ζωή στο περιβάλλον μας. Τον Δεκέμβριο του 2004, καθώς πλησίαζε το καταστροφικό τσουνάμι, οι ιθαγενείς Jarawa που ζουν στα ινδικά νησιά Andaman, αισθάνθηκαν αυτό που πλησίαζε και έτρεξαν να ανέβουν ψηλά στο βουνό. Πως το είχαν καταλάβει; Όπως εξηγεί ο διευθυντής του Κέντρου Ανθρωπολογικών Ερευνών της Ινδίας, V.R. Rao, “προειδοποιήθηκαν για τον επερχόμενο κίνδυνο ερμηνεύοντας σωστά τα προειδοποιητικά σήματα της φύσης, όπως τις κραυγές των πουλιών και την αλλαγή της συμπεριφοράς των θαλασσινών ζώων”. Δεν χρειάζεται όμως να ζει κανείς σε πρωτόγονη κατάσταση για να είναι συντονισμένος με την φύση. Και οι δικοί μας γονείς ή παππούδες ήξεραν, για παράδειγμα, τα προειδοποιητικά σημάδια ενός επερχόμενου σεισμού, που είχαν να κάνουν τόσο με τις καιρικές συνθήκες όσο και με την συμπεριφορά των ζώων. Σε μια πιο απλή μορφή, όσοι ζουν στην ύπαιθρο ξέρουν τα σημάδια της αλλαγής του καιρού, και μπορούν να προετοιμαστούν ή να προφυλαχτούν κατάλληλα. Δείτε πόσες ζωές και πόσα χρήματα κόστισαν οι περιβαλλοντικές καταστροφές των τελευταίων ετών, και μπορεί να εκτιμήσετε καλύτερα αυτές τις ξεχασμένες ικανότητες, που δεν έχουν όμως χαθεί, και μπορούν να ξαναλειτουργήσουν.

Το καλό είναι πως δεν χρειάζεται να λιώνεις στα μονοπάτια για να επωφεληθείς από την αναζωογόνηση που μπορεί να σου δώσει η φύση: Αρκεί να βρίσκεσαι εκεί (οι ταβέρνες με θέα στο βουνό δεν έχουν το ίδιο αποτέλεσμα). Αυτό που χρειάζεται είναι να φύγεις μακριά από τα χιλιάδες μηνύματα που βομβαρδίζουν τον εγκέφαλό μας κάθε μέρα, βγαίνοντας από την καθημερινή ρουτίνα σου σε ένα περιβάλλον που θα σου δίνει την ευκαιρία να εστιάσεις την προσοχή σου σε κάτι μεγαλύτερο, γενικό, αλλά όχι κάτι συγκεκριμένο: Την ίδια τη φύση. Τα λαμπρά μυαλά δεν έγιναν τέτοια γιατί συσσώρευσαν γνώσεις, αλλά γιατί μπόρεσαν να αντιληφθούν συγκεκριμένες δομές μέσα στο χάος, κρυμμένες συνδέσεις ανάμεσα σ’ αυτό που είναι και σ’ αυτό που θα μπορούσε να είναι. Ερευνητές του πανεπιστημίου του Michigan έχουν πιστοποιήσει αύξηση της πνευματικής οξύτητας μετά από έναν απλό περίπατο στη φύση. Μάλλον δεν ήταν τυχαίο που και ο Albert Einstein και ο μαθηματικός και φιλόσοφος Kurt Gödel, δύο από τους πιο ευφυείς ανθρώπους που έζησαν ποτέ, έκαναν καθημερινά περιπάτους στο δάσος.
Και μην νομίζετε πως όλες οι στιγμές μιας εντουράδας στο δάσος είναι τόσο ωφέλιμες. Ναι, έχεις την ευκαιρία να εισπνεύσεις και να καταπιείς πιο πολλά βακτήρια Mycobacterium vaccae (που τώρα που ξέρετε τα οφέλη τους, μπορώ να σας πω πως ανήκουν στην τάξη των Μυξοβακτηρίων και να μην τα σιχαθείτε), αλλά οι πραγματικά αναζωογονητικές στιγμές έρχονται μόλις σβήσουν οι κινητήρες, κατά προτίμηση σε ένα ξέφωτο που ποτέ ξανά δεν είχε δει μηχανάκια, ή μια ράχη που αγναντεύει ένα σκασμό βουνά και σύννεφα: Εκείνη τη στιγμή που μπορεί να φαίνεται πως δεν κάνεις τίποτα αλλά που τα ρουφάς όλα και τα καταλαβαίνεις όλα όσα βρίσκονται γύρω σου, αλλά όχι ένα ένα ξεχωριστά, όλα μαζί. Έστω για λίγες στιγμές, και για όσο δεν σε διακόψει κάποιος της παρέας με μια ερώτηση για ρυθμίσεις καρμπυρατέρ, ζεις μια φυσιολογική ζωή. Κι αυτό είναι πολύτιμο για την άλλη, την διαστρεβλωμένη που ζούμε κάθε μέρα.

http://www.motomag.gr/moto/index.php?option=com_k2&view=item&id=1937:moto-486-o-μεό-στο-φορτηγό&Itemid=137

 

[forester]

Αγαπημένο άρθρο

 

[ΗΛΙΑΣ]

Όπα !!!!! cool man !!! Δλδ αυτό το γ@#$%^& βακτήριο φταίει που μαλώνω με τη γυναίκα μου κάθε φορά που θέλω να πάω στο βουνό για enduro????????

 

[ckalfas]

Αυτό να της πεις...
Δεν φταίω εγώ αγάπη μου, το μυξοβακτήριο φταίει!

 

[black_hawk]

Απο Wikipedia: "..are scientists who believe that exposure to Mycobacterium vaccae may work as an antidepressant because it stimulates the generation of serotonine and norepinephrine in the brain.."

(Ολοκληρο το αρθρο: http://en.wikipedia.org/wiki/Mycobacterium_vaccae )

Ομοιως:

"Τα βακτήρια του εδάφους μας κάνουν εξυπνότερους
Επιστήμονες παρατήρησαν πως όταν καταπίνουμε ή αναπνέουμε κοινά βακτήρια, που βρίσκονται στο χώμα, μειώνονται τα επίπεδα άγχους και βελτιώνονται οι μαθησιακές ικανότητες.

Η επαφή μας με τη φύση πάντοτε ήταν ωφέλιμη για την υγεία μας, τόσο τη σωματική όσο και την πνευματική. Φρέσκος αέρας, καθαρό νερό, εντυπωσιακά τοπία, γαληνευτική ηρεμία. Πλέον, φαίνεται πως ακόμα και το χώμα μας κάνει καλό.

Επιστήμονες από το Sage Colleges of Troy στη Νέα Υόρκη, ανακάλυψαν πως η έκθεσή μας σε ορισμένα είδη βακτηρίων του εδάφους μειώνει τα επίπεδα άγχους και αυξάνει τις μαθησιακές μας ικανότητες, όταν τα καταπίνουμε ή τα εισπνέουμε.

Τα ευρήματα αυτά θα έκαναν πολλούς χίπις να αναφωνήσουν πως τελικά το χώμα μας κάνει εξυπνότερους.

Το βακτήριο, στο οποίο αναφέρονται οι επιστήμονες, είναι το Mycobacterium vaccae, που δημιουργείται με φυσικό τρόπο το έδαφος και συχνά εισπνέεται από τους ανθρώπους που περνούν ώρες στη φύση, χωρίς όμως να προκαλεί βλάβη στον οργανισμό. Προηγούμενες μελέτες έδειξαν πως όταν το βακτήριο εγχέεται στα ποντίκια, ενεργοποιείται η ανάπτυξη νευρώνων και αυξάνονται τα επίπεδα σεροτονίνης. Επειδή είναι γνωστό ότι όταν αυξάνονται τα επίπεδα σεροτονίνης μειώνονται τα επίπεδα άγχους, οι επιστήμονες εικάζουν πως το βακτήριο θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως αντικαταθλιπτικό.

Η αύξηση της σεροτονίνης δεν βοηθά μόνο στη μείωση του άγχους και γι' αυτό οι ερευνητές θέλουν να πραγματοποιήσουν περαιτέρω έρευνες. «Δεδομένου ότι η σεροτονίνη παίζει ρόλο στην εκμάθηση, αναρωτιόμαστε εάν το Mycobacterium vaccae μπορεί να βελτιώσει τις μαθησιακές ικανότητες των ποντικιών,» υποστηρίζει η Dorothy Matthews, που διεξήγαγε την έρευνα.

Αφού πρώτα έδωσαν σε μία ομάδα ποντικιών να καταπιεί το βακτήριο, η Matthews και η συνεργάτιδά της Susan Jenks υπέβαλαν τα ποντίκια σε ένα τεστ ευφυΐας με μία άλλη ομάδα ελέγχου, βάζοντάς τα νε τρέξουν σε έναν λαβύρινθο.

«Βρήκαμε πως τα ποντίκια, που είχαν φάει το Mycobacterium vaccae, πέρασαν το λαβύρινθο δύο φορές πιο γρήγορα και με λιγότερο άγχος από τα ποντίκια της ομάδας ελέγχου,» όπως αναφέρει η Matthews.

Δύο επόμενα πειράματα έδειξαν πως τα ποντίκια, που είχαν φάει το βακτήριο, εξακολουθούσαν να περνούν το λαβύρινθο ελαφρώς γρηγορότερα από την ομάδα ελέγχου, ακόμα και όταν είχε αφαιρεθεί το βακτήριο από τη διατροφή τους, αλλά αυτό δεν διαρκούσε πολύ. Εάν το συγκεκριμένο βακτήριο είχε την ίδια επίδραση και στους ανθρώπους, τότε σημαίνει πως θα πρέπει να επιδιώκουμε να βρισκόμαστε για μεγαλύτερα διαστήματα στην ύπαιθρο, εάν θέλουμε να έχουμε τα βέλτιστα νευρολογικά οφέλη.

«Είναι ενδιαφέρον να εξετάσουμε εάν η δημιουργία μαθησιακών περιβαλλόντων στα σχολεία, που θα περιλαμβάνουν εκδρομές στην ύπαιθρο, με την παρουσία του Mycobacterium vaccae, θα μπορούν να μειώσουν το άγχος και να αυξήσουν την ικανότητα εκμάθησης νέων πραγμάτων,» πρόσθεσε ολοκληρώνοντας η Matthews.

( link:http://news.pathfinder.gr/periscopio/634929.html )

 

[xurxes]

βρωμιαριδεςςςςςςςςςς

 

[Koive k9]

ειδες η βρωμια?ωραιο αρθρο!

 

[sirax]

Ενα burger special Mycobacterium vaccae παρακαλώ, με απ'όλα

 

[black_hawk]

..Και, για να μην ανοιγουμε και αλλο θεμα σχετικο ("too much"..) οριστε και το.. σχετικο-ασχετο, παρακατω! (Πολλοι εχουμε γατιά-σκυλιά, βλεπουμε-ξερουμε για τα "μουστακια" τους, οχι μονον τα εμπρος αλλα και τα "πλαγια", κατω απο τ'αυτια, αρα καταλαβαινομαστε.. )

"Ο δυτικός πολιτισμός έχει οδηγήσει τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι το στυλ που θα έχουν τα μαλλιά τους, ανήκει στη σφαίρα των προσωπικών προτιμήσεων, ότι το μήκος των μαλλιών έχει να κάνει με τη μόδα ή την άνεση. Αν πάμε όμως πίσω, στην εποχή του πολέμου στο Βιετνάμ, θα δούμε μια ολότελα διαφορετική εικόνα να αναδύεται, που παρέμεινε προσεκτικά κρυμμένη από το κοινό για δεκαετίες.

Τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’90, η Σάλυ (όνομα αλλαγμένο για προστασία), παντρεύτηκε έναν διακεκριμένο ψυχολόγο που εργαζόταν σε Νοσοκομείο βετεράνων του πολέμου του Βιετνάμ, που υπέφεραν από μετατραυματικό στρες μάχης.

Η Σάλυ διηγείται: «Θυμάμαι καθαρά ένα απόγευμα όταν επέστρεψε σπίτι ο άντρας μου, κρατώντας στα χέρια του έναν ογκώδη επαγγελματικό φάκελο. Μέσα του βρίσκονταν εκατοντάδες σελίδες από κάποια μελέτη που είχε εκπονήσει η κυβέρνηση. Ο άντρας μου είχε σοκαριστεί από το περιεχόμενο. Αυτά που διάβασε σ’ εκείνη τη μελέτη, άλλαξαν την μετέπειτα ζωή του. Από τη μέρα εκείνη ο συντηρητικός, μέσης ηλικίας άντρας μου, άφησε τα μαλλιά του και τα γένια του να μεγαλώσουν και δεν τα έκοψε ποτέ ξανά κοντά. Επιπλέον, το ιατρικό κέντρο που δούλευε του επέτρεψε να το κάνει, και ακόμα, ορισμένοι άλλοι πολύ συντηρητικοί άντρες από το προσωπικό ακολούθησαν το παράδειγμά του. Διάβασα τη μελέτη και έμαθα το γιατί.

Φαίνεται, λοιπόν, ότι κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ, ένας τομέας του υπουργείου Αμύνης είχε στείλει μυστικά ειδικούς απεσταλμένους σε Αμερικανικό Καταυλισμό Ινδιάνων να ερευνήσουν και να ψάξουν για ταλαντούχους ανιχνευτές, σκληροτράχηλους νεαρούς άντρες που ήταν εκπαιδευμένοι στο να κινούνται σε άγρια εδάφη χωρίς να τους παίρνει είδηση ο εχθρός. Αναζητούσαν ιχνηλάτες με σχεδόν υπερφυσικές, εξωπραγματικές ικανότητες. Πριν να τους προσεγγίσουν, εκείνοι οι εκλεκτοί άντρες παρακολουθούνταν στενά για την τεχνική τους και τον τρόπο που είχαν να επιβιώνουν.

Όταν βρήκαν τελικά εκείνο που έψαχναν, οι άντρες των ειδικών δυνάμεων, με όμορφα λόγια δελέασαν τους νεαρούς Ινδιάνους και τους έπεισαν να στρατολογηθούν στον Αμερικανικό στρατό. Μόλις κατετάγησαν, συνέβη κάτι εκπληκτικό. Όποιο ταλέντο και ικανότητα και αν διέθεταν προηγουμένως, εξαφανίστηκε μυστηριωδώς, και ο ένας νεοσύλλεκτος μετά τον άλλο δεν κατάφεραν να επιδείξουν όσα είχαν δείξει να γνωρίζουν στον καταυλισμό τους.

Μετά από τις σημαντικές αποτυχίες των νεοσύλλεκτων, η κυβέρνηση διεξήγαγε δαπανηρότατα τεστ για να ανακαλύψει την αιτία, και αυτά που βρήκε περιγράφονταν στη μελέτη.

Όταν οι Ινδιάνοι ερωτήθηκαν για τους λόγους της αποτυχίας τους, ο πιο μεγάλος στην ηλικία νεοσύλλεκτος απάντησε με επιμονή ότι όταν τους έκοψαν τα μακριά τους μαλλιά, δεν μπορούσαν πλέον να ‘νιώθουν’ τον εχθρό, δεν είχαν πια πρόσβαση στην 6η αίσθηση, η διαίσθησή τους δεν ήταν πια αξιόπιστη, δεν μπορούσαν να ‘διαβάσουν’ τα λεπτοφυή, αδιόρατα σήματα και δεν είχαν πλέον πρόσβαση στις λεπτοφυείς εξωαισθητήριες πληροφορίες.

Έτσι, το ινστιτούτο που διεξήγαγε τις δοκιμές, στρατολόγησε και άλλους Ινδιάνους ιχνηλάτες, αυτή τη φορά επιτρέποντάς τους να κρατήσουν τα μαλλιά τους μακριά και τους υπέβαλε σε διάφορες δοκιμασίες. Μετά έστειλαν τους άντρες ανά ζεύγη, έχοντας και οι δυο από το ζεύγος περάσει τα τεστ με την ίδια βαθμολογία. Άφησαν τον ένα να κρατήσει τα μαλλιά του μακριά, ενώ τον άλλο κούρεψαν στρατιωτικά. Μετά τους υπέβαλαν ξανά σε διάφορες δοκιμασίες.

Οι άντρες με τα κουρεμένα μαλλιά αποτύγχαναν συνεχώς στα ίδια τεστ που προηγουμένως είχαν περάσει με επιτυχία.

Ένα τυπικό τεστ:

Ο νεοσύλλεκτος κοιμάται στο δάσος. Ένας οπλισμένος ‘εχθρός’ τον πλησιάζει. Ο με μακριά μαλλιά άντραςνξυπνάει με μια ισχυρή αίσθηση κινδύνου και φεύγει μακριά πριν ο εχθρός έρθει πολύ κοντά του, προτού καν ακουστεί κάποιος ήχος από τον ‘εχθρό’ που πλησιάζει.

Σε μια άλλη εκδοχή του ίδιου τεστ, ο ίδιος άντρας νιώθει κάτι να τον πλησιάζει και διαισθάνεται ότι ο εχθρός θα του επιτεθεί με το σώμα του. Ακολουθεί την 6η αίσθησή του και μένει ακίνητος προσποιούμενος τον κοιμισμένο, αιφνιδιαστικά αρπάζει τον επιτιθέμενο και τον ‘σκοτώνει’ καθώς εκείνος προσπαθεί να τον στραγγαλίσει.

Αυτός ο ίδιος άντρας που πέρασε με επιτυχία τα τεστ, στη συνέχεια κουρεύτηκε στρατιωτικά και συνεχώς αποτύγχανε σε όσα τεστ είχε περάσει. Έτσι, το έγγραφο συνιστούσε όλοι οι Ινδιάνοι ιχνηλάτες/ανιχνευτές να εξαιρούνται από το στρατιωτικό κούρεμα. Αντίθετα, ήταν επιβεβλημένο οι ιχνηλάτες να διατηρούν μακριά μαλλιά.

Σχόλιο

Το σώμα των θηλαστικών εξελίσσεται επί πολλά εκατομμύρια χρόνια. Οι ικανότητες επιβίωσης ανθρώπων και ζώων πολλές φορές μοιάζουν εξωπραγματικές, ενώ η επιστήμη συνεχώς ανακαλύπτει νέες εκπληκτικές ικανότητες. Κάθε μέρος του σώματος επιτελεί ένα πολύ λεπτό έργο για την επιβίωση και την ευζωία του σώματος.

Τα μαλλιά αποτελούν επέκταση του νευρικού συστήματος, μπορούν να ειδωθούν ως αισθητήρια νεύρα της εξωτερικής πλευράς, ένα είδος υψηλά εξελιγμένου ‘αισθητήρα’ ή ‘κεραίας’ που διαβιβάζει τεράστιες ποσότητες σημαντικών πληροφοριών στον εγκέφαλο.

Όχι μόνο τα μαλλιά, αλλά και το τριχωτό του προσώπου παρέχει στον εγκέφαλο μια οδική αρτηρία πληροφοριών και επίσης εκπέμπει προς το περιβάλλον την ηλεκτρομαγνητική ενέργεια του εγκεφάλου. Αυτό το έχουν δει οι επιστήμονες στις φωτογραφίες Κίρλιαν, όταν ένα άτομο φωτογραφίζεται με μακριά μαλλιά και μετά κουρεμένο.

Όταν τα μαλλιά είναι κοντά, οι λήψεις και οι εκπομπές από και προς το περιβάλλον εμποδίζονται πολύ. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το ‘μούδιασμα’.

Το κόψιμο των μαλλιών συμβάλλει στην έλλειψη επίγνωσης που έχει ο κόσμος για την καταστροφή του περιβάλλοντος στα τοπικά οικοσυστήματα. Συμβάλλει ακόμα στην έλλειψη ευαισθησίας στις κάθε είδους σχέσεις. Συμβάλλει στην σεξουαλική απογοήτευση.

Συμπέρασμα

Αναζητώντας λύσεις για τη δυστυχία που υπάρχει στον κόσμο, ίσως είναι η ώρα να αναλογιστούμε ότι πολλές από τις βασικές υποθέσεις μας για την πραγματικότητα είναι λανθασμένες. Ίσως ένα μεγάλο κομμάτι της λύσης να κρύβεται στο πρόσωπο που κοιτάμε κάθε μέρα στον καθρέφτη μας.

Η ιστορία του Σαμψών και της Δαλιδά στην Βίβλο εμπεριέχει πολλές κωδικοποιημένες αλήθειες. Όταν η Δαλιδά έκοψε τα μαλλιά του Σαμψών, ο κάποτε αήττητος Σαμψών ηττήθηκε.

Ας αναλογιστείτε ότι εκτός από τους Ινδιάνους της Αμερικής, όλοι οι αρχαίοι λαοί διατηρούσαν μακριά μαλλιά. Αυτό δεν έχει να κάνει με την μη ύπαρξη 'ψαλιδιών' γιατί έχουν βρεθεί και τέτοια στις ανασκαφές..."

(link: http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/2013/12/blog-post_3256.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed: blogspot/hyMBI (tromaktiko) Προφανως! δεν τα ασπαζομαι ολ'αυτα, απλα ως "τροφη" τα αναφερω.. )

 

[tattoopanther]

..Και, για να μην ανοιγουμε και αλλο θεμα σχετικο ("too much"..) οριστε και το.. σχετικο-ασχετο, παρακατω! (Πολλοι εχουμε γατιά-σκυλιά, βλεπουμε-ξερουμε για τα "μουστακια" τους, οχι μονον τα εμπρος αλλα και τα "πλαγια", κατω απο τ'αυτια, αρα καταλαβαινομαστε.. )

"Ο δυτικός πολιτισμός έχει οδηγήσει τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι το στυλ που θα έχουν τα μαλλιά τους, ανήκει στη σφαίρα των προσωπικών προτιμήσεων, ότι το μήκος των μαλλιών έχει να κάνει με τη μόδα ή την άνεση. Αν πάμε όμως πίσω, στην εποχή του πολέμου στο Βιετνάμ, θα δούμε μια ολότελα διαφορετική εικόνα να αναδύεται, που παρέμεινε προσεκτικά κρυμμένη από το κοινό για δεκαετίες.

Τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’90, η Σάλυ (όνομα αλλαγμένο για προστασία), παντρεύτηκε έναν διακεκριμένο ψυχολόγο που εργαζόταν σε Νοσοκομείο βετεράνων του πολέμου του Βιετνάμ, που υπέφεραν από μετατραυματικό στρες μάχης.

Η Σάλυ διηγείται: «Θυμάμαι καθαρά ένα απόγευμα όταν επέστρεψε σπίτι ο άντρας μου, κρατώντας στα χέρια του έναν ογκώδη επαγγελματικό φάκελο. Μέσα του βρίσκονταν εκατοντάδες σελίδες από κάποια μελέτη που είχε εκπονήσει η κυβέρνηση. Ο άντρας μου είχε σοκαριστεί από το περιεχόμενο. Αυτά που διάβασε σ’ εκείνη τη μελέτη, άλλαξαν την μετέπειτα ζωή του. Από τη μέρα εκείνη ο συντηρητικός, μέσης ηλικίας άντρας μου, άφησε τα μαλλιά του και τα γένια του να μεγαλώσουν και δεν τα έκοψε ποτέ ξανά κοντά. Επιπλέον, το ιατρικό κέντρο που δούλευε του επέτρεψε να το κάνει, και ακόμα, ορισμένοι άλλοι πολύ συντηρητικοί άντρες από το προσωπικό ακολούθησαν το παράδειγμά του. Διάβασα τη μελέτη και έμαθα το γιατί.

Φαίνεται, λοιπόν, ότι κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ, ένας τομέας του υπουργείου Αμύνης είχε στείλει μυστικά ειδικούς απεσταλμένους σε Αμερικανικό Καταυλισμό Ινδιάνων να ερευνήσουν και να ψάξουν για ταλαντούχους ανιχνευτές, σκληροτράχηλους νεαρούς άντρες που ήταν εκπαιδευμένοι στο να κινούνται σε άγρια εδάφη χωρίς να τους παίρνει είδηση ο εχθρός. Αναζητούσαν ιχνηλάτες με σχεδόν υπερφυσικές, εξωπραγματικές ικανότητες. Πριν να τους προσεγγίσουν, εκείνοι οι εκλεκτοί άντρες παρακολουθούνταν στενά για την τεχνική τους και τον τρόπο που είχαν να επιβιώνουν.

Όταν βρήκαν τελικά εκείνο που έψαχναν, οι άντρες των ειδικών δυνάμεων, με όμορφα λόγια δελέασαν τους νεαρούς Ινδιάνους και τους έπεισαν να στρατολογηθούν στον Αμερικανικό στρατό. Μόλις κατετάγησαν, συνέβη κάτι εκπληκτικό. Όποιο ταλέντο και ικανότητα και αν διέθεταν προηγουμένως, εξαφανίστηκε μυστηριωδώς, και ο ένας νεοσύλλεκτος μετά τον άλλο δεν κατάφεραν να επιδείξουν όσα είχαν δείξει να γνωρίζουν στον καταυλισμό τους.

Μετά από τις σημαντικές αποτυχίες των νεοσύλλεκτων, η κυβέρνηση διεξήγαγε δαπανηρότατα τεστ για να ανακαλύψει την αιτία, και αυτά που βρήκε περιγράφονταν στη μελέτη.

Όταν οι Ινδιάνοι ερωτήθηκαν για τους λόγους της αποτυχίας τους, ο πιο μεγάλος στην ηλικία νεοσύλλεκτος απάντησε με επιμονή ότι όταν τους έκοψαν τα μακριά τους μαλλιά, δεν μπορούσαν πλέον να ‘νιώθουν’ τον εχθρό, δεν είχαν πια πρόσβαση στην 6η αίσθηση, η διαίσθησή τους δεν ήταν πια αξιόπιστη, δεν μπορούσαν να ‘διαβάσουν’ τα λεπτοφυή, αδιόρατα σήματα και δεν είχαν πλέον πρόσβαση στις λεπτοφυείς εξωαισθητήριες πληροφορίες.

Έτσι, το ινστιτούτο που διεξήγαγε τις δοκιμές, στρατολόγησε και άλλους Ινδιάνους ιχνηλάτες, αυτή τη φορά επιτρέποντάς τους να κρατήσουν τα μαλλιά τους μακριά και τους υπέβαλε σε διάφορες δοκιμασίες. Μετά έστειλαν τους άντρες ανά ζεύγη, έχοντας και οι δυο από το ζεύγος περάσει τα τεστ με την ίδια βαθμολογία. Άφησαν τον ένα να κρατήσει τα μαλλιά του μακριά, ενώ τον άλλο κούρεψαν στρατιωτικά. Μετά τους υπέβαλαν ξανά σε διάφορες δοκιμασίες.

Οι άντρες με τα κουρεμένα μαλλιά αποτύγχαναν συνεχώς στα ίδια τεστ που προηγουμένως είχαν περάσει με επιτυχία.

Ένα τυπικό τεστ:

Ο νεοσύλλεκτος κοιμάται στο δάσος. Ένας οπλισμένος ‘εχθρός’ τον πλησιάζει. Ο με μακριά μαλλιά άντραςνξυπνάει με μια ισχυρή αίσθηση κινδύνου και φεύγει μακριά πριν ο εχθρός έρθει πολύ κοντά του, προτού καν ακουστεί κάποιος ήχος από τον ‘εχθρό’ που πλησιάζει.

Σε μια άλλη εκδοχή του ίδιου τεστ, ο ίδιος άντρας νιώθει κάτι να τον πλησιάζει και διαισθάνεται ότι ο εχθρός θα του επιτεθεί με το σώμα του. Ακολουθεί την 6η αίσθησή του και μένει ακίνητος προσποιούμενος τον κοιμισμένο, αιφνιδιαστικά αρπάζει τον επιτιθέμενο και τον ‘σκοτώνει’ καθώς εκείνος προσπαθεί να τον στραγγαλίσει.

Αυτός ο ίδιος άντρας που πέρασε με επιτυχία τα τεστ, στη συνέχεια κουρεύτηκε στρατιωτικά και συνεχώς αποτύγχανε σε όσα τεστ είχε περάσει. Έτσι, το έγγραφο συνιστούσε όλοι οι Ινδιάνοι ιχνηλάτες/ανιχνευτές να εξαιρούνται από το στρατιωτικό κούρεμα. Αντίθετα, ήταν επιβεβλημένο οι ιχνηλάτες να διατηρούν μακριά μαλλιά.

Σχόλιο

Το σώμα των θηλαστικών εξελίσσεται επί πολλά εκατομμύρια χρόνια. Οι ικανότητες επιβίωσης ανθρώπων και ζώων πολλές φορές μοιάζουν εξωπραγματικές, ενώ η επιστήμη συνεχώς ανακαλύπτει νέες εκπληκτικές ικανότητες. Κάθε μέρος του σώματος επιτελεί ένα πολύ λεπτό έργο για την επιβίωση και την ευζωία του σώματος.

Τα μαλλιά αποτελούν επέκταση του νευρικού συστήματος, μπορούν να ειδωθούν ως αισθητήρια νεύρα της εξωτερικής πλευράς, ένα είδος υψηλά εξελιγμένου ‘αισθητήρα’ ή ‘κεραίας’ που διαβιβάζει τεράστιες ποσότητες σημαντικών πληροφοριών στον εγκέφαλο.

Όχι μόνο τα μαλλιά, αλλά και το τριχωτό του προσώπου παρέχει στον εγκέφαλο μια οδική αρτηρία πληροφοριών και επίσης εκπέμπει προς το περιβάλλον την ηλεκτρομαγνητική ενέργεια του εγκεφάλου. Αυτό το έχουν δει οι επιστήμονες στις φωτογραφίες Κίρλιαν, όταν ένα άτομο φωτογραφίζεται με μακριά μαλλιά και μετά κουρεμένο.

Όταν τα μαλλιά είναι κοντά, οι λήψεις και οι εκπομπές από και προς το περιβάλλον εμποδίζονται πολύ. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το ‘μούδιασμα’.

Το κόψιμο των μαλλιών συμβάλλει στην έλλειψη επίγνωσης που έχει ο κόσμος για την καταστροφή του περιβάλλοντος στα τοπικά οικοσυστήματα. Συμβάλλει ακόμα στην έλλειψη ευαισθησίας στις κάθε είδους σχέσεις. Συμβάλλει στην σεξουαλική απογοήτευση.

Συμπέρασμα

Αναζητώντας λύσεις για τη δυστυχία που υπάρχει στον κόσμο, ίσως είναι η ώρα να αναλογιστούμε ότι πολλές από τις βασικές υποθέσεις μας για την πραγματικότητα είναι λανθασμένες. Ίσως ένα μεγάλο κομμάτι της λύσης να κρύβεται στο πρόσωπο που κοιτάμε κάθε μέρα στον καθρέφτη μας.

Η ιστορία του Σαμψών και της Δαλιδά στην Βίβλο εμπεριέχει πολλές κωδικοποιημένες αλήθειες. Όταν η Δαλιδά έκοψε τα μαλλιά του Σαμψών, ο κάποτε αήττητος Σαμψών ηττήθηκε.

Ας αναλογιστείτε ότι εκτός από τους Ινδιάνους της Αμερικής, όλοι οι αρχαίοι λαοί διατηρούσαν μακριά μαλλιά. Αυτό δεν έχει να κάνει με την μη ύπαρξη 'ψαλιδιών' γιατί έχουν βρεθεί και τέτοια στις ανασκαφές..."

(link: http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/2013/12/blog-post_3256.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed: blogspot/hyMBI (tromaktiko) Προφανως! δεν τα ασπαζομαι ολ'αυτα, απλα ως "τροφη" τα αναφερω.. )

απίστευτο .,

γαμότι δεν έχω και μαλλιά να αφήσω.,.,.

 

[commander]

Ρε σεις θα μας κρεμάσουν κουδούνια!!!!!!!!!

 

[yns]

Ρε σεις θα μας κρεμάσουν κουδούνια!!!!!!!!!

Γιατί ρε συ; Λασπωμένοι, μαλλιάδες και με μούσια, δεν σου αρέσει; Εγώ πάντως τρελαίνομαι!!

 

[commander]

Γιατί ρε συ; Λασπωμένοι, μαλλιάδες και με μούσια, δεν σου αρέσει; Εγώ πάντως τρελαίνομαι!!

Να κοιτα ο πρωτος"μουσας" σου εκανε λαικ

 

[στεργιος ψηλογιωργης]

αντικαταθλιπτικο λεμεεεεεεε...

 

[ΗΛΙΑΣ]

Μετά απο τόσα χρόνια έχει εγκατασταθεί για τα καλά και δεν φεύγει με τίποτα το μαμημένο.......πάω να ετοιμαστώ !!!!!!

 

[ckalfas]

Θέλεις την δόση σου...

 

[ΗΛΙΑΣ]

Ουφ!!! Πάει και σήμερα ετοιμάζομαι για την επόμενη !!!

 

[ΗΛΙΑΣ]

Η βροχή σταμάτησε ....... και τώρα βγαίνουν αυτά ..... τα κ_λ_βακτηρίδια Mycobacteriumvaccae που δε σ' αφήνουν σε ησυχία γ___@#$%^&* πάλι θα μαλώσω !!!!

 

[ckalfas]

Ξέρω ξέρω! Και δεν γουστάρεις καθόλου ρε Λιάκο...

 

[ΜΟΥΡΙΚΗΣ]

Προς εντουράδες, περιπετειώδεις ονοφάδες, επίδοξους και νυν βρωμιάρηδες γενικώς!!!
Από το περιοδικό Μοτό...

Επιτέλους. Πάντα το υποψιαζόμουνα, αλλά τώρα έρχεται και η επιστήμη να επιβεβαιώσει τις παρατηρήσεις μου: Οι χωματεροί αναβάτες είναι πιο έξυπνοι και πιο χαρούμενοι από τους στρητάδες. Κι αυτό που τους δίνει το προβάδισμα, είναι ακριβώς εκείνο για το οποίο γίνονται και αποδέκτες χλευαστικών σχολίων, καθώς γυρνάνε από την βόλτα τους και είναι σκονισμένοι και λασπωμένοι: Το ίδιο το χώμα, ή για την ακρίβεια, κάτι πολύ πρωτόγονα ζωάκια που περιέχει το χώμα. Ναι, το χώμα μας κάνει καλύτερους. Πριν οι στρητάδες αρχίσουν να φωνάζουν, ας διαβάσουν όλο το editorial για να δουν τι χάνουν που δεν λασπώνονται.

Οι κατάσκοποί μου βρέθηκαν στο 110ο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Μικροβιολογίας, στο San Diego, όπου έμαθαν πως η έκθεση σε συγκεκριμένα βακτήρια όχι μόνο έχει αντικαταθλιπτικές ιδιότητες, αλλά αυξάνει και τις μαθησιακές ικανότητες. Ο μεγάλος μας ευεργέτης είναι το βακτήριο Mycobacterium vaccae, που βρίσκεται στο έδαφος και που αναπνέουμε ή καταπίνουμε όποτε βρισκόμαστε στη φύση. Προηγούμενες μελέτες που εισήγαγαν αυτό το βακτήριο σε ποντίκια έδειξαν πως τονώθηκε η ανάπτυξη νευρώνων στον εγκέφαλο, κάτι που οδήγησε σε αυξημένα επίπεδα σεροτονίνης και μείωση του άγχους. Ήταν ήδη γνωστό πως η σεροτονίνη παίζει σημαντικό ρόλο στην μάθηση, κι οι ερευνητές αναρωτήθηκαν αν το Mycobacterium vaccae θα μπορούσε να κάνει τα ποντίκια και πιο έξυπνα. Τα τάισαν λοιπόν ζωντανά τέτοια βακτήρια, και δοκίμασαν την ικανότητά τους να πλοηγηθούν σε έναν λαβύρινθο, σε σχέση με ποντίκια που δεν είχαν φάει τα χωματερά βακτήρια. Τα αποτελέσματα ήταν σαφή: Τα “χωματερά” ποντίκια ήταν δυό φορές πιο γρήγορα στον χρονομετρημένο λαβύρινθο και πιο ήρεμα σε σχέση με τα “στρητάδικα”, που δεν ήξεραν τι είναι το χώμα.
Μετά, σε ένα δεύτερο πείραμα, σταμάτησαν να ταΐζουν με βακτήρια τα ποντίκια, και τα ξαναδοκίμασαν. Ήταν λίγο πιο αργά, αλλά και πάλι πιο γρήγορα από τα στρητάδικα. Αλλά οι ερευνητές ήθελαν να είναι εντελώς σίγουροι, αφού ήξεραν πως οι στρητάδες αναγνώστες του ΜΟΤΟ θα κατασκήνωναν αγανακτισμένοι κάτω από τα γραφεία μας αν τα ευρήματά τους δεν είχαν αποδειχτεί πέραν πάσης αμφιβολίας. Άφησαν λοιπόν τα ποντίκια τρεις βδομάδες χωρίς βακτήρια, και τα χρονομέτρησαν ξανά. Ήταν και πάλι πιο γρήγορα από τα στρητάδικα, αλλά όχι πολύ, κάτι που δείχνει πως η επίδραση των βακτηρίων είναι προσωρινή, και χρειάζεται ανανέωση. Αυτό εξηγεί και γιατί οι εντουράδες παθαίνουν μια στέρηση αν δεν βγουν τουλάχιστον μια φορά τη βδομάδα στο βουνό. Εδώ πρέπει να διευκρινίσουμε πως ενώ και οι εντουράδες και οι μοτοκροσάδες βγαίνουν στη φύση για να πάρουν τη δόση των βακτηρίων τους, η συχνή χρήση των ίδιων πατημάτων στις πίστες motocross και το σχεδόν νεκρό χώμα τους όπου τίποτα δεν φυτρώνει, κάνει την δίαιτα των μοτοκροσάδων φτωχή σε ευεργετικά βακτήρια, κάτι σαν να τρώνε μόνο αποξηραμένη τροφή. Συνίσταται να την συμπληρώνουν με συχνές εξορμήσεις στα φρέσκα, ζωντανά χώματα των δασών, όπου οι εντουράδες απολαμβάνουν φρέσκο και ζουμερό βακτήριο με το κουτάλι. Οι ερευνητές κατέληξαν στο εξής συμπέρασμα: Από την στιγμή που τα Mycobacterium vaccae μειώνουν το άγχος και αυξάνουν την ικανότητα πρόσληψης νέων γνώσεων στα θηλαστικά, τότε θα ωφελούσε πολύ και τους μαθητές των σχολείων να βρίσκονται όσο περισσότερο γίνεται στο ύπαιθρο.
Παράλληλα, έχει διαπιστωθεί και μια άλλη διαταραχή, αποτέλεσμα του σύγχρονου τρόπου ζωής, που μπορεί να περιγραφεί ως “έλλειψη φύσης”, και οδηγεί στο να την βρίσκουμε νόημα στην ζωή που μας περιβάλλει, και κατ’ επέκταση, στην ίδια μας τη ζωή. Όσο κι αν έχουμε προσπαθήσει να δημιουργήσουμε ένα όλο και πιο τεχνητό περιβάλλον για να ζούμε, με αποκορύφωμα τις πόλεις και τις πολυκατοικίες τους, όλη η ζωή στον πλανήτη προέρχεται και εξαρτάται από την φύση. Όσο κι αν δεν γίνεται πια να επιστρέψουμε σε μια φυσική ζωή, ακόμα και μικρές δόσεις φύσης αρκούν για να έχουν σημαντικά αποτελέσματα, βελτιώνοντας κατά πολύ την πνευματική και σωματική μας υγεία. Η μελέτη της σχέσης μεταξύ της πνευματικής οξύτητας, της δημιουργικότητας, της ψυχολογικής κατάστασης και του χρόνου που περνάμε στη φύση, είναι ακόμα σχεδόν αχαρτογράφητη περιοχή για τους επιστήμονες. Τα κομμάτια του παζλ έχουν αρχίσει όμως να ενώνονται. Όπως δείχνουν τα νέα στοιχεία, η έκθεση και η συμμετοχή στα δρώμενα του φυσικού κόσμου μπορεί ακόμα και να αυξήσει την ευφυΐα. Το φυσικό περιβάλλον βελτιώνει την λειτουργία των αισθήσεών μας και διεγείρει την ικανότητά μας να εστιάζουμε την προσοχή μας, να σκεφτόμαστε καθαρά και να είμαστε πιο δημιουργικοί. Το 2008 ήταν η χρονιά που η ζυγαριά έκλινε πια προς την άλλη πλευρά, με την πλειοψηφία των κατοίκων του πλανήτη ζει πια σε πόλεις. Κι όσο κι αν αυξάνονται και πληθύνονται τα κινήματα προστασίας της φύσης και η “οικολογία” έχει γίνει η μεγαλύτερη μπίζνα στον πλανήτη, ακόμα και με δικαιώματα ρύπανσης να αγοράζονται και να πωλούνται ανάμεσα σε χώρες, λίγη ενέργεια και σκέψη αφιερώνεται στην προστασία του ίδιου του ανθρώπου από την έλλειψη φύσης. Κι όσο πιο high tech γίνεται η ζωή μας και η εξάρτησή μας από τα κάθε λογής ηλεκτρονικά μεγαλώνει, τόσο πιο πολύ χρειαζόμαστε τη φύση. Και να που τα πράγματα μπορεί να είναι πολύ απλά: Αντί να μεγαλώνουμε αποστειρωμένα και αποστασιοποιημένα από τη φύση παιδιά, που θα χρειάζονται “φροντιστήριο” όχι μόνο για το σχολείο αλλά και για ό,τι άλλο θα συναντήσουν στη ζωή τους, μπορούμε να τα βοηθήσουμε να μεγαλώσουν με τα χώματα και τις λάσπες και τα έντομα και τις τσουκνίδες και τα πλατάνια και τα ζωντανά αυτού του κόσμου, και για να μην χρειάζονται “φροντιστήριο” αργότερα, αλλά και για να είναι πιο ισορροπημένοι κι ευτυχισμένοι άνθρωποι.

Έχουμε ξεχάσει βασικά πράγματα. Για παράδειγμα, όσοι ξέρουν γιατί οι άνθρωποι έχουν δύο ρουθούνια αντί για ένα, να σηκώσουν το χέρι τους. Χα! Σας έπιασα. Για τον ίδιο λόγο που έχουμε και δύο αφτιά, και μπορούμε να εντοπίσουμε και την κατεύθυνση απ’ την οποία έρχεται ο ήχος. Το ίδιο μπορούμε να κάνουμε με τις μυρωδιές. Το έχουμε διαπιστώσει πολλές φορές στο εντούρο, όταν καταλαβαίνουμε πως χαθήκαμε μεταξύ μας γιατί σταμάτησε να υπάρχει η μυρωδιά του διχρονόλαδου στο μονοπάτι (με τα δίχρονα είναι εύκολο, με τα τετράχρονα θέλει να έχεις περάσει δυο-τρεις μέρες στο βουνό για να τα μυρίζεις και να τα ξεχωρίζεις). Και η όσφρηση είναι μόνο μία από τις κοινώς αποδεκτές πέντε αισθήσεις, που τώρα πια όσοι επιστήμονες ασχολούνται μ’ αυτές τις ανεβάζουν σε δέκα έως τριάντα, συμπεριλαμβάνοντας νέες που μπορεί να είναι από τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα έως την αίσθηση της θέσης του σώματός μας στο χώρο. Κι εδώ κάποιοι εντουράδες πλεονεκτούν έναντι των στρητάδων, καθώς έχουν εκπαιδευτεί στο να “χάνονται” στα βουνά εξερευνώντας νέες διαδρομές, διατηρώντας όμως πάντα την εικόνα για την θέση που βρίσκονται, έτσι ώστε να μπορούν να πάρουν τις σωστές αποφάσεις για την διαδρομή που θα ακολουθήσουν για να συνδέσουν κομμάτια ή για να γυρίσουν πίσω. Οι υπόλοιποι, ας ψωνίσουν GPS.
Aκόμα και η περίφημη έκτη αίσθηση, ή διαίσθηση, ή όπως αλλιώς θέλετε να την πείτε, φαίνεται πως δεν είναι τίποτα περισσότερο από το άθροισμα όλων των άλλων αισθήσεων σε συνδυασμό με την γνώση από την καθημερινή ζωή στο περιβάλλον μας. Τον Δεκέμβριο του 2004, καθώς πλησίαζε το καταστροφικό τσουνάμι, οι ιθαγενείς Jarawa που ζουν στα ινδικά νησιά Andaman, αισθάνθηκαν αυτό που πλησίαζε και έτρεξαν να ανέβουν ψηλά στο βουνό. Πως το είχαν καταλάβει; Όπως εξηγεί ο διευθυντής του Κέντρου Ανθρωπολογικών Ερευνών της Ινδίας, V.R. Rao, “προειδοποιήθηκαν για τον επερχόμενο κίνδυνο ερμηνεύοντας σωστά τα προειδοποιητικά σήματα της φύσης, όπως τις κραυγές των πουλιών και την αλλαγή της συμπεριφοράς των θαλασσινών ζώων”. Δεν χρειάζεται όμως να ζει κανείς σε πρωτόγονη κατάσταση για να είναι συντονισμένος με την φύση. Και οι δικοί μας γονείς ή παππούδες ήξεραν, για παράδειγμα, τα προειδοποιητικά σημάδια ενός επερχόμενου σεισμού, που είχαν να κάνουν τόσο με τις καιρικές συνθήκες όσο και με την συμπεριφορά των ζώων. Σε μια πιο απλή μορφή, όσοι ζουν στην ύπαιθρο ξέρουν τα σημάδια της αλλαγής του καιρού, και μπορούν να προετοιμαστούν ή να προφυλαχτούν κατάλληλα. Δείτε πόσες ζωές και πόσα χρήματα κόστισαν οι περιβαλλοντικές καταστροφές των τελευταίων ετών, και μπορεί να εκτιμήσετε καλύτερα αυτές τις ξεχασμένες ικανότητες, που δεν έχουν όμως χαθεί, και μπορούν να ξαναλειτουργήσουν.

Το καλό είναι πως δεν χρειάζεται να λιώνεις στα μονοπάτια για να επωφεληθείς από την αναζωογόνηση που μπορεί να σου δώσει η φύση: Αρκεί να βρίσκεσαι εκεί (οι ταβέρνες με θέα στο βουνό δεν έχουν το ίδιο αποτέλεσμα). Αυτό που χρειάζεται είναι να φύγεις μακριά από τα χιλιάδες μηνύματα που βομβαρδίζουν τον εγκέφαλό μας κάθε μέρα, βγαίνοντας από την καθημερινή ρουτίνα σου σε ένα περιβάλλον που θα σου δίνει την ευκαιρία να εστιάσεις την προσοχή σου σε κάτι μεγαλύτερο, γενικό, αλλά όχι κάτι συγκεκριμένο: Την ίδια τη φύση. Τα λαμπρά μυαλά δεν έγιναν τέτοια γιατί συσσώρευσαν γνώσεις, αλλά γιατί μπόρεσαν να αντιληφθούν συγκεκριμένες δομές μέσα στο χάος, κρυμμένες συνδέσεις ανάμεσα σ’ αυτό που είναι και σ’ αυτό που θα μπορούσε να είναι. Ερευνητές του πανεπιστημίου του Michigan έχουν πιστοποιήσει αύξηση της πνευματικής οξύτητας μετά από έναν απλό περίπατο στη φύση. Μάλλον δεν ήταν τυχαίο που και ο Albert Einstein και ο μαθηματικός και φιλόσοφος Kurt Gödel, δύο από τους πιο ευφυείς ανθρώπους που έζησαν ποτέ, έκαναν καθημερινά περιπάτους στο δάσος.
Και μην νομίζετε πως όλες οι στιγμές μιας εντουράδας στο δάσος είναι τόσο ωφέλιμες. Ναι, έχεις την ευκαιρία να εισπνεύσεις και να καταπιείς πιο πολλά βακτήρια Mycobacterium vaccae (που τώρα που ξέρετε τα οφέλη τους, μπορώ να σας πω πως ανήκουν στην τάξη των Μυξοβακτηρίων και να μην τα σιχαθείτε), αλλά οι πραγματικά αναζωογονητικές στιγμές έρχονται μόλις σβήσουν οι κινητήρες, κατά προτίμηση σε ένα ξέφωτο που ποτέ ξανά δεν είχε δει μηχανάκια, ή μια ράχη που αγναντεύει ένα σκασμό βουνά και σύννεφα: Εκείνη τη στιγμή που μπορεί να φαίνεται πως δεν κάνεις τίποτα αλλά που τα ρουφάς όλα και τα καταλαβαίνεις όλα όσα βρίσκονται γύρω σου, αλλά όχι ένα ένα ξεχωριστά, όλα μαζί. Έστω για λίγες στιγμές, και για όσο δεν σε διακόψει κάποιος της παρέας με μια ερώτηση για ρυθμίσεις καρμπυρατέρ, ζεις μια φυσιολογική ζωή. Κι αυτό είναι πολύτιμο για την άλλη, την διαστρεβλωμένη που ζούμε κάθε μέρα.

http://www.motomag.gr/moto/index.php?option=com_k2&view=item&id=1937:moto-486-o-μεό-στο-φορτηγό&Itemid=137

Γιά αυτό σταμάτησα το χώμα.. ...και θέλω μόνο επαρχία με άσφαλτο χωριά και κλπ.